מיילעך און רבקי קוקן איבער אינוואויסעס...

מיילעך האט זיך אויפגעוועקט פון זיין טיפן שלאף און געקוקט אויפן זייגער, צו זיין טיפן שאק האט ער באמערקט אז ער האט פארשפעטיגט די באס צו זיין דזשאב,  ער האט זיך שנעל אנגעטון, געפוצט די ציין און געמאכט זיין פיאות און גערופן א טעקסי אים צו טראגן צו די ארבעט.

ווען ער איז אנגעקומען צו די ארבעט האט ער געטראכט וואס זיין באסס גייט אים זאגן פארן קומען שפעט צום צווייטן מאל די וואך, אבער צו זיין מזל איז זיין בעל הבית נישט אריינגעקומען היינט. ער האט זיך שנעל צוגעזעצט צום קאמפיוטער און אנגעפאנגען צו ארבעטן.

עס גייט נישט אדורך קיין צוויי מינוט און זיין אפיס טעלעפאן צעקלונגט זיך.

"העלא?" האט מיילעך אויפגעהויבן מיט א מידע שטימע.

"א גוטן מר. גרינפעלד" האט ער געהערט רבקי'ס שטימע פון די אנדערע זייט.

רבקי עפשטיין איז געווען א אינגע ווייבל וואס האט געארבעט אין די אפיס נעקסט צו זיין, זי האט שוין געארבעט דארט פון פאר איר חתונה, און ער האט אלץ געהאט א אויג אויף איר.

"א גוטן מרת עפשטיין" האט ער געענטפערט שוין מיט א מער אויפגעהייטערטע שטימע, ער האט זיך נאכדעם געכאפט אז ער האט זיך געהערט אביסל צו פריינטליך. "וואס קען איך אייך העלפן" האט ער צוגעלייגט מיט א מער איינגעהאלטענע שטימע.

"מר. ראזנבערג איז נישט היינט אריינגעקומען און אזויווי ער טראגט מיך געוונליך אהיים, גיי איך נישט היינט האבן קיין וועג אהיים נאך די ארבעט, און איך קען מיך נישט יעצט ערלויבן צו נעמען א טעקסי.

איר וואלט מיך אפשר געקענט אהיימטראגן היינט?"

"וואו וואוינט איר?" האט ער געפרעגט. 

זי האט אים געזאגט איר אדרעס. 

"כ'האב געקוקט אויף גוגל מעפס און סאיז אביסל ווייט פום מיין הויז! כקען אייך אבער געבן געלט פאר א טעקסי".

"אמת'דיג?" האט זי געפרעגט, " א ריזיגן שכח!"

נאך איין זאך, מר. ראזנבערג האט מיר געבעטן איך זאל איבערגיין מיט אייך די אינוואויסעס פון פאריגן חודש. ווען איז א גוטע צייט איך זאל אריבערקומען צו דיין אפיס? 

"יעצט" האט ער באלד געענטפערט, נישט צעגערענדיג קיין מינוט.

אקעי, כגיי שוין אריבערקומען איך גיי נאר אנגרייטן די אינוואויסעס. 

נאך 2 מינוט האט מיילעך געהערט אן איידעלע קלאפ אויפן טיר, קום אריין האט ער באלד געזאגט. 

זי איז איז אריינגעקומען, גענומען א בענקל און זיך געזעצט קעגן-איבער אים. 

זיי האבן אנגעהויבן איבערגיין די אינוואויסעס און מיילעך האט זיך נישט געקענט איינהאלטן פון קוקן אויף איר איידעלע שיינע געזיכט יעדע 3 מינוט. פון מאל צו מאל האט ער אויך געגעבן א בליק אויף אירע הייסע ברוסטן. ער האט געהאפט אז זי באמערקט נישט

נאך בערך א שעה האט זיך יענקי אויפגעשטעלט פון זיין בענקל און געזגט: "איך קום שוין, איך גיי נעמען א קאווע. איך בין אביסל אויסגעמוטשעט". 

"אנטשולדיגט", האט ער געזאגט ביים צוריק אריינקומען. און ער האט באמערקט ווי זי קוקט אים דירעקט אין פנים אריין.

ער איז געווארן רויטליך און זיך אראפגעזעצט צו ווייטער איבערגיין מיט איר די אינוואויסעס.

זיין שמייסער האט אנגעפאנגען צו הארט ווערן ווען ער האט געטראכט ווי זי האט געקוקט אויף אים. און ער יעדע מינוט נאכאמאל אויפגעהטיבן זיינע אויגן איר צו באטראכטן. 

אאפס, דאס מאל האט זי באמערקט אז ער קוקט אויף איר אבער זי האט אים צוריקגעקוקט גלייך אין די אויגן. מיילעך האט זיך נישט געקענט איינהאלטן פון געבן א לייכטע שמייכל און ער האט שנעל אראפגעלאזט זיינע אויגן ווען פון די זייט פון זיינע אויגן באמערקט ער אז זי איז רויט געווארן

ער האט באלד אויפגעהויבן זיין אויגן נאכאמאל און געזען ווי זי שמייכלט מיט אראפגעלאזטע אויגן. ער האט געקוקט אויף איר און געווארט זי זאל אויפהייבן אירע אויגן. 

די סעקונדע זי האט אויפגעהויבן אירע אויגן, האט זיך א ברייטער שמייכל אויסגעשפרייט אויף זיין געזיכט. רבקי האט זיך אויך נישט געקענט איינהאלטן םון שמייכלען און זיי האט צוריקגעשמייכלט צו אים.

די קומענדיגע האלבע שעה האבן זיי קוים געקענט פארענדיגן די נויטיגע ארבעט, ווען יעדע 2 מינוט האבן זיי זיך ביידע אנגעקוקט און געשמייכלט. 

פאר מיילעך איז דאס געווען די בעסטע און ערגסטע האלבע שעה פון זיין לעבן. פון איין זייט איז ער צעלאזט געווארן פאר איר שמייכל, פון די צווייטע זייט האט ער זיך געפילט ווי אין טורמע נישט קענענדיג גארנישט טוהן.

ווען זיי האבן פארענדיגט די ארבעט, האט ער ארויסגענומען זיין בערזל און ער דערלאנגט די עטליכע דאלער פאר א טעקסי.

 זי האט זיך אויפגעשטעלט און זיך אנגערופן: "נאכאמאל א גרויסן שכח פאר די

געלט.

זי איז ארויס פון די אפיס מיט א לייכטע שמייכל.

מיילעך'ס שמייסער איז געווען הארט ווי א שטיין און ער האט זיך שנעל אויפגעשטעלט צו גיין אין בית הכסא קעירנעמען דערפון. ווען ער איז ארויס פון די אפיס איז זי אים קעגן-געקומען און געזאגט: איך האב בטעות געלאזט די אינוואויסעס אין דיין אפיס. 

מיילעך האט געהאפט אז זי האט נישט באמערקט זיין אויפגעשטעלטע שמייסער אבער עס איז שוין געווען צו שפעט. אירע אויגן זענען געווען צוגעקלעבט צו זיין הויזן

מיילעך איז געווארן רויט ווי א טאמאטע און קוים ארויסגעשטאמלט: אי- אי- איר קענט עס גיין נע- נעמען.

אירע אויגן האבן זיך צוריק אויפגעהויבן צו אים מיט א שמייכל איז זי צוגעקומען צו אים און אנגעכאפט זיין הארטן שמייסער דורך די הויזן און אים געגעבן א שטופ צו די וואנט...

..

מיילעך איז געשטאנען געפלעפט, ער איז געווען אין שאק.

רבקי האט אים צוגעדריקט צום וואנט און מיט אירע דארע הענטעלעך ארומגעפארן זיין גאנצע קערפער, מיילעך איז ענדליך געקומען צו זיך נאך א מינוט און אנגעפאנגן איר צוריקצוגעבן די זעלבע ווילדע ליבשאפט וואס ער האט פון איר באקומען.

ער האט איר אנגעפאנגען צו קושן און רייבן פון אלע זייטן, ער האט אנגעפאנגען צו קוועטשן אירע הייסע אינטערשטע בילקעס און זי איז געווארן גאר אנגעהיצט פון זיינע ווארימע הענט.

"קום אריין אין מיין אפיס" האט זי געזאגט נאך צוויי מינוט.

מיילעך האט איר נאכגעפאלגט ווי א קליין קינד.

אין איר אפיס האט זי געגעבן א שטופ מיילעך אויף איר בענקל און זי האט זיך ארויפגעזעצט אויף אים און זיך גענומען אים צוזאמקושן פון אלע זייטן

נאך פינף מינוט פון אים צאמקושן און רייבן האט זי אים אויפגעשטעלט און געשטופט צו די טיש. ביז א סעקונדע איז זיין הויזן געווען אראפעגצויגן און זי האט געהאט זיין הארטע שמייסער אין איר מויל

זי האט גוט נאס געמאכט זיין שמייסער מיט איר ווארימע שפייעכץ און אנגעפאנגען צו זייגן זיין הייסע שמייסער.

נאך בערך פינף מינוט האט מיילעך זיך מער נישט געקענט איינהאלטן און עקספלאדירט מיט א גאלאן הייסע ספערם אין איר מויל.

זי האט גלייך אראפגעשלינגען כמעט די גאנצע איבערלאזנדיג אביסל פאר דוקא צו קענען עס לאזן ארויסרינען פון איר מויל

מיילעך האט קוים געקענט ארויסרעדן א ווארט פון מויל, ער איז געווען אין טאטאלער שאק, ער האט נישט געקענט גלייבן אז די איידעלע ווייבל מיט וועם ער ארבעט שוין דריי יאר ווייסט אפילו פון א blowjob צו זאגן.

"שוין זייט איך ארבעט דא טראכט איך פון דיר" האט זי זיך אנגערופן מיט איר זיסע שטימע איבערהאקנדיג זיינע געדאנקען, "היינט האט זיך פונקט געמאכט א גוטע געלעגנהייט ווייל מר. ראזענבערג איז נישט אריינגעקומען היינט"

איר זיסע שטימע און איר רייצענדע שמייכל האבן אים ווידער אנגערייצט. ער האט איר איבערגעבויגן איבער איר טיש, ארויפגעצויגן איר סקירט, אראפגעצויגן איר טייץ און באמערקט אז זי האט נישט אנגעטון קיין panty.

זיין מויל האט זיך גלייך געטראפן ביי איר הייסע butt לאך, ער האט אריינגעשטעקט זיין צונג אין איר טייטע לאך און אנגעפאנגען איר אויסצולעקן ווי ער האט אלץ געחלומ'ט.

זיי האט אנגעפאנגען ארויסצולאזן הייסע זיסע קרעכצן, און ער איז געווארן נאך מער אנגערייצט.

ער האט אונטערגעהויבן אירע פיס אביסל ער זאל קענען צוקומען בעסער צו איר הייסע פינקע pussy און אנגעפאנגען צאמצולעקן איר הייסע לאך.

ווען מיילעך איז שוין געווען צוריק הארט אינגאנצן האט ער זיך אויפגעשטעלט און געשטעלט זיין הייסע שמייסער קעגן די אריינגאנג פון איר זיסע לאך.

אבער זי האט זיך געגעבן א רוק אראפ אביסל און געשטעלט איר הייסע butt לאך קעגן זיין שמייסער.

מיילעך איז יעצט געווארן נאך מער אנגערייצט, זיין ווייב האט אים קיינמאל נישט געלאזט אריינלייגן זיין שמייסער אין איר butt.

רבקי האט מיט איר האנט אנגעכאפט זיין הארטן שמייסער און אנגעפאנגען אריינצושטופן זיין שמייסער אין איר הייסע butt.

ווען נישט מיילעך וואלט פריער געהאט געשפריצט וואלט ער שוין לאנג נישט אויסגעהאלטן, אבער צו זיין מזל האט זי פריער ארויסגעזייגט זיין גאנצע ספערם.

שטייטעליך האט מיילעך אנגעפאנגען צו רייבן זיין הייסע שמייסער אריין און ארויס, ווען גלייכצייטיג מאכט רבקי אזעלכע זיסע קולות.

נאך פינף מינוט האט מיילעך געפילט ווי ער איז גרייט צו אנפילן איר הייסע butt מיט זיין ספערם.

נאכן פרעגן רשות האט ער מיט די גרעסטע שנעלקייט זיך גענומען האקן אריין און ארויס און ביז א מינוט האט ער אויסגעליידיגט זיינע אייער פון ספערם אינעווייניג אין איר.

...

מיילעך און רבקי האבן נישט יעדן טאג געקענט האבן פאן, אבער ווען די באסס איז נישט דארט געווען האבן זיי געהאט הייסע סעקס ווייניגסטנס דריי מאל...