מרים בלימא און מאיר שלמה גרייטן זיך צום יום הדין

וואס טוט א הייסע ווייבל ווען די מאן פארט קיין אומאן אויף ראש השנה?

פון חודש תמוז האט שוין חיים יענקל געפיבערט מיט אומאן. ער איז געווען אן אמת'ער ברעסלאווער חסיד. אלעס האט זיך געדרייט ארום אומאן.

ער פלעגט נישט האבן סעקס גאנץ חודש כסליו און האלב חודש טבת כדאי נישט צו האבן קיין בעיבי ארום די צייט פון ראש השנה.

מרים בלימא איז געווען א געטרייע אשת חיל, זי האט אים געלאזט פארן קיין אומאן יעדע יאר און זי האט אים אלץ געהאלפן זיך איינפאקן און בארואיגט אז זי וועט זיך קענען אומגיין אן אים פאר אפאר טאג.

דריי טעג פאר ראש השנה האט זי באגלייט איר מאן צום עירפארט. זי האט זיך ווארעם אפגעזעגענט פון אים און אים אנגעוואונטשן צו אויסבעטן אלעס גוטס.

צוויי טעג פאר ראש השנה ווען זי האט געלייגט איר קלענסטע אינגל אויפן באס האבן אלע פרויען געשמועסט אינדרויסן איבער לאזן די מענער פארן קיין אומאן.

איינער האט איר באוואונדערט פארן זיין אזוי שטארק און לאזן איר מאן פארן, א צווייטער האט גאר אראפגעריסן איר מאן פארן איבערלאזן זיין ווייב אויף יו"ט.

"איך פארשטיי נישט וויאזוי דו קענסט עס אויסהאלטן" האט זיך א דריטע אנגערופן "יום טוב אן א מאן?"

נאך יענע שמועס איז מרים בלימא אהיימגעגאנגען זייער פארטראכט. זי איז בטבע געווען זייער א הייס פרוי וואס האט געדארפט סעקס כמעט יעדע נאכט און זי האט געטראכט 'וויאזוי וועל איך טאקע אויסהאלטן כמעט א וואך אן מיין מאן?'

זי האט פרובירט אוועקצושטופן אירע געדאנקען אבער ווי מער זי האט פרובירט אלץ מער האט איר עס דערקוטשעט.

זי האט אנגעפאנגען צו טראכטן וואס איר נעיבאר האט געזאגט און איר מקנא געווען אז זי גייט האבן איר מאן פאר ראש השנה.

זי האט שנעל פרובירט נישט צו טראכטן פון מאיר שלמה איר שכן אבער אירע מחשבות זענען געפלויגן ווילד. זי האט זיך פארגעשטעלט ווי נאך די סעודה גייט ער אריין אין שלאפצימער מיט זיין ווייב און קושט איר צאם אזוי זאפטיג.

זי איז געווארן גאר שטארק אנגערייצט פון טראכטן פון מאיר שלמה און אירע ניפלס זענען הארט געווארן, און עס האט אנגעפאנגען קיצלען אין בויך.

זי האט קוים געקענט אנגיין מיט איר שטוב ארבעט, זי האט באשלאסן זי גייט זיך גיין אראפלייגן.

ווען זי איז אריינגעקומען אין בעדרום האט זי זיך אראפגעלייגט אויף איר מאן'ס בעט און זיך אנגעפאנגען שפילן מיט אירע קליינע רינדעכיגע דדים. זי האט געקוועטש און געדרייט אירע ניפלס מיט איר רעכטע הענט, און איר לינקע הענט איז אריין אין איר טייץ און זיך אנגעפאנגען שפילן מיט איר פוסי.

אירע פאנטאזיעס זענען געלאפן פון איר מאן צום שכן מאיר שלמה און נאך צוואנציג מינוט זיך שפילן האט זי געהאט א מאכטפולע ארגעזם בשעת עס רינט פון איר פוסי הייסע זיסע זאפט.

ווען זי האט זיך בארואיגט האט זי זיך אליינס אנגעשריגן פארן אפילו האבן פאנטאזיעס איבער איר שכן. אבער פון די אנדערע זייט האט זי עס זייער שטארק ליב געהאט.

יעדע מאל זי האט געזען מאיר שלמה אריבערגיין יענע טאג זענען אירע פאנטאזיעס געפלויגן איבער אים.

זי האט זיך געוואונדערט וויאזוי ער האט סעקס, וויאזוי זיין שמייסער זעט אויס, צי ער לעקט זיין ווייבס פוסי, צי זיין ווייב זייגט זיין שמייסער, אויב ער שטופט זיין ווייב פון אונטן צי פון אויבן און אלע ווילדע מחשבות.

יענע נאכט האט מרים בלימא נישט געקענט פארמאכן קיין אויג די געזיכט פון איר שכן מאיר שלמה איז איר נישט ארויס פון קאפ.

זי האט זיך פארגעשטעלט ווי ער ליגט איבער איר און קושט איר אויפן גענאק און שפילט מיט אירע קליינע דדים.

אין איר פאנטאזיע האט זי געזען ווי ער נעמט זיין פינגער און לייגט עס אריין אין איר פוסי און זיין אנדערע פינגער שפילט זיך מיט איר טושי.

זי האט ארויסגעלאזט א זיסע קרעכץ ווען זי האט געפילט אין איר פאנטאזיע ווי ער שטופט אריין זיינע פינגערס אין אירע צוויי לעכער, בשעת אירע פינגערס האבן געשפילט די ראלע פון מאיר שלמה.

עטליכע שעה און פינף ארגעזמס שפעטער האט זי זיך אויפגעשטעלט פון בעט, זי האט סייווי נישט געקענט איינשלאפן.

זי האט געגעבן א בליק אויפן זייגער און געזען אז סאיז שוין פינף פארטאגס. זי איז אריין אין קאך צו מאכן א קאווע און ארויס אין פארטש טרינקען די קאווע.

זי האט באטראכט די שטילע גאס, רוב פארטשעס האבן שוין געהאט סוכות, איר מאן פלעגט אבער נישט קענען מאכן די סוכה פאר ראש השנה ווייל ער איז געווען פארנומען מיט אומאן. 

זי האט געענדיגט טרינקען איר קאווע און געוואלט אריינגיין צוריק אינעווייניג אבער אינמיטן האט זי געהערט א שארך פון גאס.

זי האט באמערקט ווי מאיר שלמה איר שכן גייט ארויס פון שטוב אבער אנשטאט צו גיין צו סליחות קוקט ער זיך ארום און ער עפנט די בעיסמענט טיר און ווערט פארשווינדן אונטערן טיר.

איר נייגער האט זיך אנגעצינדן און זי האט באשלאסן צו גיין געבן א בליק אריין אין די בעיסמענט.

די בעיסמענט האט געהאט א באזונדערן סטארעדזש רום פאר יעדן שכן און איין גרויסע רום אינמיטן.

זי האט שטילערהייט געעפנט די טיר פון בעיסמענט און שטייטלעך אראפ די טרעפ.

ווען זי איז אנגעקומען אונטן האט זי געזען אז נאר איין סטארעדזש רום האט די לייט אנגעצינדן. זי האט שטילערהייט צוגעשארט צום טיר און צוגענייגט אן אויער.

זי האט געהערט מאדנע שטילע קולות ארויסקומען אבער זי האט נישט געקענט כאפן וואס די קולות זענען. איר נייגער האט זיך געשטארקט און זי האט שטילערהייט געעפנט די טיר.

מאיר שלמה האט זיך האסטיג געגעבן א דריי אויס און שנעל געגעבן א האק צו די לעפטאפ וואס איז געווען אויפן טיש "פליז זאג נישט פאר מיין ווייב" האט ער געגעבן א זאג.

"וואס זאל איך נישט זאגן פאר דיין ווייב, וואס איז יעצט פארגעגאנגען?"

זיי זענען ביידע געשטאנען צעמישט פאר א מינוט און זי האט זיך די ערשטע אריענטירט: "וואס טאר נישט דיין ווייב וויסן?"

"גארנישט"

"וואס הייסט גארנישט? עפעס פרובירסטו צו באהאלטן"

"אמממם סאיז נישט עפעס וואס דו דארפסט וויסן"

"אויב זאגסטו מיר נישט יעצט וואס דו באהאלסט וועל איך זאגן פאר דיין ווייב אז דו באהאלטסט עפעס אין בעיסמענט"

זי האט זיך אליין געוואונדערט פון וואו זי האט גענומען די קוראזש דאס צו זאגן. 

"איך שעם מיך"

"עפן אויף די לעפטאפ" האט זי באפוילן

בלית ברירה האט מאיר שלמה  געעפנט די לעפטאפ און אויפן סקרין האט זיך באוויזן א  ריזיגע בילד פון א נאקעדיגע גויטע.

"פליז זאג נישט פאר מיין ווייב " האט ער כמעט געוויינט

פאר א מינוט איז זי געשטאנען געפלעפט, מאיר שלמה איז געשטאנען מיט אראפגעלאזטע אויגן.

"דיין ווייב גיבט דיר נישט גענוג?" האט זי ענדליך געפרעגט נאך א מינוט.

מאיר שלמה האט שעמעדיגערהייט זיך גענומען אויסרעדן צו איר אז זיין ווייב איז בכלל נישט אינטערעסירט אין אים און זי האט בכלל נישט קיין שום אינטערעסע אין סעקס אדער אפילו ליבשאפט

"קוקן שמוציגע בילדער איז נישט די לעזונג" האט זי געזאגט צוקומענדיג גאר נאנט צו אים "איך קען דיר סאך בעסער העלפן" האט זי געזאגט מיט א כיטרע שמייכל.

מאיר שלמה האט געמיינט אז מ'האט אים אנגעשריבן גן עדן שוין יעצט ערב ראש השנה. זי האט שטייטליך אים אנגעפאנגען צו גלעטן אויפן פנים און אים צוגעדריקט שטערקער צו זיך.

"איך האב נעכטן נישט געקענט אויפהערן צו טראכטן פון דיר" האט זי געזאגט מיט א רייצענדע שטימע " מיין מאן איז אוועקגעפארן קיין אומאן אויף יו"ט, דו ווילסט ארויפקומען צו מיין בעדרום?"

מאיר שלמה האט צופרידענערהייט אנגענומען די איינלאדענונג, נאכן זיכער מאכן אז קיינער זעט נישט איז ער אריין צו איר הויז.

זי האט אים אריינגעשלעפט אין זיין בעדרום און אים אראפגעשטופט אויף איר בעט.

זי האט אראפגעצויגן זיין הויזן און אויף זיך אליין אויסגעטון איר טייץ און זיך ארויפגעלייגט אויף אים אין 69 פאזיציע און אנגעפאנגען צו זייגן זיין סעמי-הארטע שמייסער און עס גוט באלעקט פון אלע זייטן מיט איר זיסע שפייעכץ און אין די זעלבע צייט האט ער אויסגעלעקט איר הייסע פינקע ערוה און אויסגעטרונקען יעדע טראפ פון אירע הייסע זאפטן

נאך בערך פופצן מינוט פון גיהנם-הייסע און  גן עדן-זיסע מויל סעקס האט מרים בלימא געהאט א מאכטפולע ארגעזם און זי האט געשפריצט אירע הייסע דזשוסעס אין זיין מויל און אויף זיין בארד.

ווען זי האט געענדיגט איז זי אראפגעגאנגען פון אים און זיך אויסגעדרייט מיטן פנים צו אים, אירע קניען צווישן זיינע צוויי קנעכלען, און אנגעפאנגען צו רייבן זיין שטיין הארטע שמייסער מיט אירע דארע הענט.

ווען מאיר שלמה איז געווען גרייט האט זי אים אויפגעשטעלט און זי האט זיך אויסגעטון איר העמד און אראפגעקניט אויף די ערד און געשטעלט זיין שמייסער ביי איר פנים. 

מאיר שלמה האט זיך מער נישט געקענט איינהאלטן און געשפריצט אויף איר מיט די גאנצע קראפט אנשמירנדיג איר הייסע פנים און קליינע דדים מיט זיין זרע.

און אזוי זענען ביידע אריין צום יום הדין מיט זכותים פון העלפן א צוויטן איד