Romantisy

הערשל און רחי זענען א אינגע פארפאלק, זיי האבן חתונה געהאט דריי יאר צוריק און זיי האבן לעבן אינאיינעם א היבש נארמאלע רואיגע לעבן. זיי האבן געהאט א אכצן חדשימדיגע מיידל אינדערהיים און רחי איז געווען טראגעדיג פאר איר צווייטע בעיבי. היינט איז א טיפישע זונטאג. הערשל ארבעט נישט און ווערט משוגע פון ליידיגגיין. רחי האט היינט געוואלט גיין שאפינג און זי האט געפרעגט איר מאן אויב ער קען בעיביסיטען די קליינע מיידל. הערשל האט געהאט אפגעשמועסט מיט אפאר חברים צו ארויסגיין פאר לאנטש היינט האט ער געזאגט פאר רחי אז זי זאך קודם פרובירן צו טרעפן א צווייטע בעיביסיטער און אויב זי קען נישט טרעפן וועט ער קענסלען זיין לאנטש רחי האט אנגערופן איר אינגערע שוועסטער מירי וואס האט געוואוינט צוויי גאסן אוועק און איר געפרעגט אויב זי קען בעיביסיטען. מירי איז געווען א פרישע ווייבל גלייך נאך די חתונה. און הערשל האט געהאט א שטיקל קראש אויף איר שוין זייט ער האט חתונה געהאט מיט רחי. רחי - זיין ווייב - איז געווען אביסל מער אנגעפולט ווי מירי אבער מיט סאך גרעסערע דדים. פאר הערשל האט מער געצויגן די קליינ...

מאיר און שלום זענען ווי אלע צווילינג ברודער געווען זייער נאנט איינער צום צווייטן. ווען מאיר איז געווארן ניינצן יאר האט ער חתונה געהאט מיט א מיידל פון מאנסי, פערי. פערי איז געווען שיין ווי די לבנה, דאר און הויעך, מיט שווארצע האר און פעך שווארצע טיפע אויגן. איר באדי איז געווען א פיעס אף ארט. בערך צוויי חדשים נאך זייער חתונה האט מאיר'ס ווייב אנגעטראגן איר בעסטע  פרענד סימי פאר שלום, מאיר'ס אינגערע צווילינג ברודער. סימי איז געווען בלאנד מיט בלויע אויגן, מער אנגעפולט און אביסל נידריגער, אבער זי איז געווען א שיינקייט. זי האט געהאט צוויי הערליכע ברוסטן און הערליכע רינדיכיגע טוכעס. מאיר און שלום האבן ביידע זייער שטארק ליב געהאט זייערע ווייבער און ווייל זיי זענען געווען אזוי נאנט האבן זיי ביידע אויך געהאט א אויג אויף דעם צווייטנס ווייב... צוליב וואס זייער עלטערן האבן געוואוינט אין בארא פארק און זי האבן נישט געהאט קיין אנדערע פאמיליע אין מאנסי האבן מאיר און שלום זייער אסאך מאל געגעסן נאכטמאל צוזאמען, און געגאנגען עסן סעודות איינער צום צווייטן. איין פרייטאג צו...

די מעשה איז געשען מיט מיר און א סאטמערע מיידל 2 יאר צוריק זומער. איך האב מיר באקענט מיט חני אויף טוויטער. אונז האמיר געשמועסט אויף טוויטער פאר א שטיק צייט. ערשט פון סתם זאכן און נאכדעם ווי אלע הייסע בחורים און מיידלעך האבן אונז אנגעהויבן רעדן וועגן סעקס. זי האט מיר פארציילט אז זי האט זיך שוין עטליכע מאל  געטראפן מיט אנדערע מענער און זי האט שוין אפילו געהאט סעקס מיט עטליכע פון זיי. איך פלעג ווערן הייס אויף איר יעדן טאג ווען מיר האב געשמועסט וועגן סעקס. און איך האב נישט געקענט אויבהאלטן, אבער וואס האביך געקענט טוהן.  ביז... איין נאכט אינמיטן זומער האט זי מיר געשריבן. איך זאל אריבערקומען צו איר הויז. איך האב איר געפרעגט ווי אירע עלטערן זענען האט זי מיר געזאגטאז זיי האבן א הויז אין אפסטעיט וואו זיי פארוויילן זומער און זי ארבעט אין די סיטי. געווענליך פלעגט זי אהיימפארן צו אפסטעיט נאך די ארבעט אבער היינט האט זיך עפעס פארשלעפט און סאיז געווארן צו שפעט האט זי געמוזט דא בלייבן  איבערשלאפן אין די סיטי  איך בין געווען זייער עקסייטעד און איך בין גליי...

"אוי! שוין ווייטער ארבעט נישט די וואסער!" האט חני אויסגערופן. פונקט אינמיטן וואשן דישעס האט זיך די וואסער אויסגעלאשן. חני איז ארויס פון די באנגעלאו און געגאנגען קוקן אויב איינע פון די קינדער האבן זיך געשפילט מיט די וואסער פייפ. נאכן באשטעטיגן אז אלעס איז דארט מסודר האט זי באשלאסן צו אנרופן די קאנטרי מענעדזשער. "מר. שטערן דא רעדט גאלד פון באנגעלאו 63 די וואסער ארבעט שוין ווייטער נישט" "איך וועל זיין דארט ביז אפאר מינוט צו גיבן א בליק" ביז אפאר מינוט איז מר. שטערן אנגעקומען און זיך אראפגעבויגן אונטער די סינק צו באטראכטן די פייפס און ער האט געפילט אויף די פייפ וואס ברענגט אריין די וואסער אז עס האט זיך אויסגעדרייט פון פלאץ. ער האט זיך אראפגעלייגט אויפן רוקן אונטער די סינק און פרובירט צוריק אריינצודרייען די פייפ פון דארט. חני האט באטראכט וויאזוי ער ארבעט און נישט געקענט גענוג באוואונדערן זיין שיינע געבוי, זיין גראדע טשעסט, זיינע שטארקע ארעמעס און בעיקר זיינע לאנגע פיס. זי איז געווען נייגעריג ווי לאנג זיין שמייסער איז אבער עס איז ניש...

וואס טוט א הייסע ווייבל ווען די מאן פארט קיין אומאן אויף ראש השנה? פון חודש תמוז האט שוין חיים יענקל געפיבערט מיט אומאן. ער איז געווען אן אמת'ער ברעסלאווער חסיד. אלעס האט זיך געדרייט ארום אומאן. ער פלעגט נישט האבן סעקס גאנץ חודש כסליו און האלב חודש טבת כדאי נישט צו האבן קיין בעיבי ארום די צייט פון ראש השנה. מרים בלימא איז געווען א געטרייע אשת חיל, זי האט אים געלאזט פארן קיין אומאן יעדע יאר און זי האט אים אלץ געהאלפן זיך איינפאקן און בארואיגט אז זי וועט זיך קענען אומגיין אן אים פאר אפאר טאג. דריי טעג פאר ראש השנה האט זי באגלייט איר מאן צום עירפארט. זי האט זיך ווארעם אפגעזעגענט פון אים און אים אנגעוואונטשן צו אויסבעטן אלעס גוטס. צוויי טעג פאר ראש השנה ווען זי האט געלייגט איר קלענסטע אינגל אויפן באס האבן אלע פרויען געשמועסט אינדרויסן איבער לאזן די מענער פארן קיין אומאן. איינער האט איר באוואונדערט פארן זיין אזוי שטארק און לאזן איר מאן פארן, א צווייטער האט גאר אראפגעריסן איר מאן פארן איבערלאזן זיין ווייב אויף יו"ט. "איך פארשטיי נישט וויאזוי דו קענס...

מיילעך האט זיך אויפגעוועקט פון זיין טיפן שלאף און געקוקט אויפן זייגער, צו זיין טיפן שאק האט ער באמערקט אז ער האט פארשפעטיגט די באס צו זיין דזשאב,  ער האט זיך שנעל אנגעטון, געפוצט די ציין און געמאכט זיין פיאות און גערופן א טעקסי אים צו טראגן צו די ארבעט. ווען ער איז אנגעקומען צו די ארבעט האט ער געטראכט וואס זיין באסס גייט אים זאגן פארן קומען שפעט צום צווייטן מאל די וואך, אבער צו זיין מזל איז זיין בעל הבית נישט אריינגעקומען היינט. ער האט זיך שנעל צוגעזעצט צום קאמפיוטער און אנגעפאנגען צו ארבעטן. עס גייט נישט אדורך קיין צוויי מינוט און זיין אפיס טעלעפאן צעקלונגט זיך. "העלא?" האט מיילעך אויפגעהויבן מיט א מידע שטימע. "א גוטן מר. גרינפעלד" האט ער געהערט רבקי'ס שטימע פון די אנדערע זייט. רבקי עפשטיין איז געווען א אינגע ווייבל וואס האט געארבעט אין די אפיס נעקסט צו זיין, זי האט שוין געארבעט דארט פון פאר איר חתונה, און ער האט אלץ געהאט א אויג אויף איר. "א גוטן מרת עפשטיין" האט ער געענטפערט שוין מיט א מער אויפגעהייטערטע שטימע, ער האט זיך נאכדעם געכאפט ...